ขาและกระดูกไขสันหลังของมนุษย์
ขาขอมนุษย์
กระดูกสันหลังของมนุษย์งอไปด้านหน้าข้างบน
(lumbar region) และงอไปทางด้านหลังข้างล่าง
(thoracic region) ถ้าไม่มีส่วนโค้งด้านบน
กระดูกสันหลังก็จะต้องเอนไปข้างหน้าตลอดเวลา (เมื่อตัวตรง)
การมีขายาวขึ้นเริ่มต้นตั้งแต่วิวัฒนาการมาเดินด้วยสองเท้า
ได้เปลี่ยนการทำงานของกล้ามเนื้อขาในการยืน ในมนุษย์
แรงยันไปข้างหน้ามาจากกล้ามเนื้อขาโดยดันที่ข้อเท้า
ขาที่ยาวกว่าทำให้สามารถเหวี่ยงขาไปได้อย่างธรรมชาติ ดังนั้น เมื่อกำลังเดิน
เราจะไม่ต้องใช้กล้ามเนื้อในการเหวี่ยงเท้าไปข้างหน้าสำหรับก้าวต่อไปและเพราะไม่ต้องใช้รยางค์บนในการเดิน
จึงสามารถใช้มือแขนในการหิ้ว ถือ
และจับการควบคุมวัตถุในมือได้อย่างคล่องแคล่วแม่นยำแล้วจึงมีผลทำให้แขนสั้นลงเทียบกับตัวโดยเปรียบเทียบกับเอปการมีขายาวและแขนสั้นช่วยให้สามารถเดินตัวตรงได้
เทียบกับลิงอุรังอุตังและชะนีซึ่งมีการปรับตัวให้มีแขนยาว
เพื่อที่จะใช้โหนและเหวี่ยงตัวบนต้นไม้ได้แม้ว่าเอปจะสามารถยืนด้วยสองเท้า
แต่ก็ไม่สามารถยืนได้นาน ๆ เพราะว่า
กระดูกต้นขาของเอปไม่ได้มีการปรับตัวเพื่อที่จะเดินด้วยสองเท้า
คือเอปมีกระดูกต้นขาที่ตั้งตรง ในขณะที่มนุษย์มีกระดูกต้นขาที่โค้งเข้าไปด้านในจากสะโพกจนถึงเข่า
ซึ่งเป็นการปรับตัวที่ทำให้เข่ามนุษย์ชิดกันมากขึ้น
และอยู่ใต้ศูนย์กลางมวลของร่างกาย และช่วยให้มนุษย์สามารถล็อกหัวเข่าและยืนตรง ๆ
ได้เป็นเวลานานโดยไม่ต้องใช้แรงจากกล้ามเนื้อมาก
กระดูกไขสันหลัง
กระดูกสันหลังของมนุษย์งอไปด้านหน้าข้างบน
(lumbar region) และงอไปทางด้านหลังข้างล่าง
(thoracic region) ถ้าไม่มีส่วนโค้งด้านบน
กระดูกสันหลังก็จะต้องเอนไปข้างหน้าตลอดเวลา (เมื่อตัวตรง)
ต้องใช้แรงกล้ามเนื้อมากกว่าสำหรับสัตว์ที่เดินสองเท้า
แต่เพราะว่ามีส่วนโค้งด้านบน
มนุษย์ใช้แรงกล้ามเนื้อน้อยกว่าในการยืนและการเดินตัวตรงทั้งส่วนโค้งด้านบนและส่วนโค้งด้านล่างช่วยทำให้ศูนย์กลางมวลของมนุษย์ตั้งอยู่เหนือเท้าโดยตรงนอกจากนั้นแล้ว
การปรับร่างกายให้ตรงในช่วงการเดินจะมีน้อยกว่าซึ่งช่วยในการรักษาพลังงา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น